Draga
6 Ocak 2008 Pazar
Bu son mektup,gözyaşlarımla yazdığım
Eski günler gözyaşlarıyla hatırladığım
Birtek sendin benim olan canım saydığım
Artık sensiz bir hayat beni bekleyen...
Kendimden çok inandığım,
Söz vermiştin ya hani
Hayattan çok bağlandığım
Kim tutacak yerini?
Neler oldu bize neler?
Hani zaman ilaç derler
Zaman durdu geçmiyor ki
Bana senden kalan keder...
Bana kalan yalnız keder...
Bu son mektup ağlarken yazdığım...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Cidden bu kadar üzülüyormusun ?
Beni tanımasan bile 4. şişe biradan sonra omzuma kafanı koyup ağlarmısın ki ?
Ben kimim bu arada?
"bu son mektup..." derken umarım blog temmeli bir mesaj verilme söz konusu degildi. Çünkü 6 ocaktan bu yana olan sessizlik pek hoş durmadı...
Şu ana kadar manuel olarak yapmış oldugum acaba yeni bir şey var mıdır aramasını bu akşamdan itibaren google reader'a bırakmış durumdayım. Reader'ımın en yakın zamanda uyarı vermesi dilegiyle :)
Evet bu kadar çok üzülüyorum...
Hayatta kimseye bağlanma derlerdi ben ise daldım içine..
Hayallerine dahil ettiğin birini kaybetmek kolay değil hele ki hala gözlerine baktığında işte bu diyorsan..Onun yanında olduğunda huzuru yakalıyorken hiç olmadığın kadar mutlu hissediyorken nasıl bittiğinde üzülmem..Hala umudum var mı???
Notalone yok o o kişiye son die yazılmış birşeydi..Uzun zamandır yazamıyorum çünkü Bursa-Aydın yaptım geldim.Şuan Antalyaya ulaştım.Yorumlarını eksik etmezsen yazmaya devam ederim
"Yorumlarını eksik etmezsen yazmaya devam ederim"
:) yorumlara karşı yazı takası... anlaştık ama anlamadıgım, kafamın basmadıgı yerlerde sessizlik tek sıgınagım olur bilmeni isterim.
hiç olmadı şarkılarında dedigi (küçük bir degişikle tabiki) gibi bu gibi anlarda
"bazende gülümsedik nazikçe
anlamadıgım belli olmasın diye"
:)
Yorum Gönder