Seni beklerken çok zaman kaybettim
Boşu boşuna gençliğimi sarf ettim
Sen gününü gün ederken uzaklarda
Bana beklemek düştü gözüm yollarda
Umudumu kaybettim aşkımı yıllarda
Biliyorsun sabrettim kim dayanır buna?
Çarpışıyordu düşünceler aklımda
Göremiyordum gerçekleri aslında
Sen gününü gün ederken uzaklarda
Bana beklemek düştü gözüm yollarda
Umudumu kaybettim aşkımı yıllarda
Biliyorsun sabrettim kim dayanır buna?
Umudumu kaybettim aşkımı yıllarda
Ama artık vazgeçtim kim dayanır buna
İçten söylenen bi şarkıyla uzaklara dalar gider gözler,her kelime içimizde yankılanırken
hep uzaklarda ki birisine ağıt yakılır...
imkansızsa gücün yoksa
emek olmazsa bizde olmayız
- 2 gündür acaip mide sancıları çekmekteyim..Tanrım bu son an mı acaba dediğim anlar oldu hem moral bakımından hemde fiziken...
- İnsanları çok iyi anladığımı düşünmedim hiç bir zaman ama bir nebzede olsun tahlil yeteneğimin gelişmiş olduğunu düşünürdüm ummadığım insanlardan yara aldım ben...
- Çok sevmenin herzaman iyi birşey olmadığını anlamıştım ben,sevmek sevmek..bi şeyleri değiştirmiyordu sevilmekte lazımdı,aslında sevilipte bunu anlayamadığımı gördüm ben..
- Çok yüksek birşeyler beklememek gerekirdi,nihayetinde karşımızdakilerde insanoğluydu,birilerini yüceltip yüceltip karşılığında birşey alamadığımı anladım ben...
- Yılların ne kadar çabuk geçtiğini,daha dün gibi olan şeylerin üstünden tam tamina bir yıl geçtiğini ama hafızamda taze tuttuğumu gördüm,yüzümdeki etkilerini sakalımı 5 dk kestiğim gibi silemediğimi anladım yaşananların...
- Yitip giden hayatların ardından sıradan ve bayağı sözlerle yaşantımızın tasvir edildiğini okudum,ya ben ölürsem böyle mi olur derdine düştüm,sevdiklerime ucuz cümleler yerine susmayı tercih etmelerini öğütledim ben...
- Sürekli ilişkilerimde dominant olmayı tercih ettiğimi farkettim,sonrada sızlandım durdum ben...
- İnsanların bazen susarak olaylara tepki gösterdiğini benim ise o suskunluğun bozulması için çırpındığımı bu yüzden battığımı,her hırslı söz için çok acı çektiğimi hissettim ben..
- Hayatta hep ileri ileri diye içimizde çığrınan bişilerin olması gerekirmiş,arkada kalan dona kalırmış..Ben kimse donsun istemedim belkide ne ileri gittim ne geriye dönebildimse de hiç kimseyi unutmadım ben...
İçi boş, tadı yok bir anda bile senle ben
Mutluyduk çok, rüyada gibiydik
Bu ne hoş, ne güzel ne umut dolu birşey derken
Su içip yine de sarhoş gibiydik
Herşey yalan gerçek olan
Unutmadım hiçbir zaman
Bugün tam bir sene oldu...
Bu acı, yok olan zamanda bile senle ben
Gerçeğe dönüşen düşler gibiydik
Kurulmadı hayat daha nice senelere
El el ölüme gider gibiydik...
Herşey yalan gerçek olan
Unutmadım hiçbir zaman
Bugün tam bir sene oldu...
*Evet bugün yani dün 1 sene oldu tanışalı..Hızlı bir merhaba ve gerisinde gelişen bir kaç günlük tatil..Ve bir ömre bedel 3 ay..Her şey için tşkler...
Elveda ben sana sürüklenemem
Kaybolup yılları feda edemem
Çekip gittim mutlu ol diye
Bir daha ateşi körükleyemem
Yanarım külden öteye gidemem
Sönüp gittim mutlu ol diye
Ne yalancıyım ne de melek
Sana dünyanın sonu gerek
Unutulur elbet
Sarmadıysa muhabbet
O senin ruh halinle alakalı
Bütün tövbelerin yamalı
Bütün tövbelerin yamalı
Seni tanrım en baştan yaratmalı
Bütün tövbelerin yamalı
Bütün tövbelerin yamalı
Birgün hayatımı yazacağım.Herkes kağıt üstüne yazılanları benim hayatım sanacak, ben de hayatımı saklamış olacağım böylelikle. Saklanmanın en iyi yolu fazla görünmektir, biliyor musun? Herkes seni gördüğünü sanır, sen de rahat edersin. Kasada oturan kız gibi! Herkes kasadaki kızı görür, ama kimse tanımaz. Günün birinde yazdıklarımdan bir perde çekeceğim.
Şimdiye kadar hep bir şeyler anlattım durdum,en başta dediğim gibi kimseye bilmediği birşey söylemeyecektim,söylemedim de büyük çoğunlukla..İçimde tutamadıklarım oldu,bana artık ağır gelenler..Dayanamayacağım sandığım acılar..Bu blog sayesinde tanıdım merhem gibi gelicek olan dostları..Bu blog sayesinde öğrendim her zaman içimizde hissettiğimiz şeyin kim ne derse desin en doğru olduğunu,"saygı duyulması gerektiğini"..Bazı dostlardan öğrendim bir "köpeğin" özleminin sevgililerden daha çok koyduğunu..Ben bir çok şey öğrendim burada.Varla yok arasında bir seçimmiş birşeyleri yazabilmek..
Ben buraya yazmasam "Draga" diye birinden haberiniz olmayacaktı ha oldu da ne oldu diyenlere,beni mutlu ettiler..Haykırışımı dinlediler zaman zaman,zaman zamanda mutluluğuma ortak oldular..Kimileri mendil uzattı bana.Kimileri beni burada gördü sevdi ve evet sevildi..
Kendimi çok sorguladım belli bi süreç içerisinde..Genelde iki seçeneğim vardı "ben kötü birisimiyim" yoksa "iyi birisi mi?" bu iki soru arasında geldim gittim..Eski hatalarımla yüzleştim.Kalbini kırdıklarımdan özür diledim.Meğerse mutlu olabilmek için ne kadar çok kişiyi kırabiliyormuşuz..Ben mutlu etmek istedim başaramadım.Mutlu olmak istedim başaramadım.Yine mutlu etmek istedim herşeyi denedim ama yine başaramadım..Şimdi sıra hangisinde bilmiyorum..Mutlu olmaya çalışıyorum ama olamazsam..yada başkalarını yine üzersem..
insan ömrü sorgulamalarla geçip gidiyor sanırım...
"Bir bilet istiyorum sadece gidiş olsun..Çocukluğun saflığına gidip orda yaşamam gerek..."