19 Ağustos 2008 Salı
- 2 gündür acaip mide sancıları çekmekteyim..Tanrım bu son an mı acaba dediğim anlar oldu hem moral bakımından hemde fiziken...
- İnsanları çok iyi anladığımı düşünmedim hiç bir zaman ama bir nebzede olsun tahlil yeteneğimin gelişmiş olduğunu düşünürdüm ummadığım insanlardan yara aldım ben...
- Çok sevmenin herzaman iyi birşey olmadığını anlamıştım ben,sevmek sevmek..bi şeyleri değiştirmiyordu sevilmekte lazımdı,aslında sevilipte bunu anlayamadığımı gördüm ben..
- Çok yüksek birşeyler beklememek gerekirdi,nihayetinde karşımızdakilerde insanoğluydu,birilerini yüceltip yüceltip karşılığında birşey alamadığımı anladım ben...
- Yılların ne kadar çabuk geçtiğini,daha dün gibi olan şeylerin üstünden tam tamina bir yıl geçtiğini ama hafızamda taze tuttuğumu gördüm,yüzümdeki etkilerini sakalımı 5 dk kestiğim gibi silemediğimi anladım yaşananların...
- Yitip giden hayatların ardından sıradan ve bayağı sözlerle yaşantımızın tasvir edildiğini okudum,ya ben ölürsem böyle mi olur derdine düştüm,sevdiklerime ucuz cümleler yerine susmayı tercih etmelerini öğütledim ben...
- Sürekli ilişkilerimde dominant olmayı tercih ettiğimi farkettim,sonrada sızlandım durdum ben...
- İnsanların bazen susarak olaylara tepki gösterdiğini benim ise o suskunluğun bozulması için çırpındığımı bu yüzden battığımı,her hırslı söz için çok acı çektiğimi hissettim ben..
- Hayatta hep ileri ileri diye içimizde çığrınan bişilerin olması gerekirmiş,arkada kalan dona kalırmış..Ben kimse donsun istemedim belkide ne ileri gittim ne geriye dönebildimse de hiç kimseyi unutmadım ben...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
kendinden çok karşısındakini düşünen insanların içine düştüğü büyük yanılgı
karşındaki insanın kendisi gibi olamayacağı gerçeği
bu yüzden üzülen hep " biz " hanesine ekli olan etkisiz elenlardan ibaretiz
yüreğinle kal
Yorum Gönder