8 Şubat 2009 Pazar
Vazgeç dedin hep,vazgeç artık kendini de beni de yorma.Sonuçta öyle veya böyle yaşandı bitti..Herkes gibi..Tıpkı diğerleri gibi.Kısa ve öz cümlelerle anlattık bunu.Neydi sloganımız "Bitti..Zor oldu ama bitti!"
Aslında Türkçemizde oldukça sık kullandığımız bir fiil değil mi bu?Mesela akşamın bi vakti fırından ekmek almaya çalışırken duyarız.."Kusura bakmayın maalesef bitti.."Fırıncı da bize bunu söylemiyor mu?Daha nice yerlerde duyuyoruz nice şeylerde kullanıyoruz..(Sigaram bitti,süt bitti,kahve bitti.. vb..) Bunları söylerken ne kadar kolay.Ekmeğin bittiğinde bulamadığımızda pasta yiyenlerdeniz belki de.
Peki "Aşk Bitti"..Bunu maalesef Ezginin Günlüğünün bi şarkısı olarak duymuyoruz hayatta kimi zaman..Keza orada "Aşk hiç biter mi..nanananna.." demiyor mu..
Bunu söylemekte eminim zordur,yoğun bi cesaret ve hazırlık konuşması ister.Ben zorluk derecesini hiç tatmadım bunun..Belki de hiç "Bitti" diyerek nokta koyamadığımdandır.
Bunu duymanın ne kadar zor olduğunu bilirim sadece,ne kadar kırıcı bi cümle.."Bitti.." diye başlayan bi cümle,öznesi gizli..Belki kurallı ama bi o kadarda devrik.Bi o kadar yıkıcı,kahredici..Kum fırtınasına tutulmak gibi en ıssız beyabanlarda..
Dedim ya duymak belki de söylemekten daha zor.Daha birşeylere doymamışken,birşeyleri daha derin yaşıyorken ve her gece bir tanrıya inanıp,ona sırf bir kul için dua ederken..Bitti dendiğinde her gece belki,ya da her ondan bi iz taşıyan şarkı duyduğunda..Bazende o öznesi gizli bir yazıdan sonra oturup küçük kız çocukları misali ağlamak ayıp mı?
Yoksa bu biraz bencilliğe mi giriyor?Sırf kendi mutluluğumuz için,karşı tarafı sömürmek mi aynı şekilde çekip gidememek?
Ama dur..Tamam bitmiş olabilir sende.Ama ben seni o kadar çok seviyorum ki eminim uzun yıllar ikimize de yeter bu sevgi.Yok o da olmaz dimi maalesef günümüz teknolojisi o kadar ilerleyemedi.Sevgiyi kontür misali paylaşamıyoruz..
Mutlaka bi çözüm yolu bulmalıyız buna..Yarım da bıraksam anlarım az çok inşaattan.Bir güzel sıva çekeriz çatlaklara,üstüne bir badana en beyazından..Yavaş yavaş boyarız her yeri senin sevdiğin maviye..Her yer uçsuz bucaksız mavi olur o zaman.Tıpkı seni sevdiğim gibi...
Seni de anlıyorum aslında harç karmaya benzemez bu işler dimi..Ama her zerresinde benden bi tutam sevgi var..Her tuğlanın altında sana söyleyemediğim binlerce söz,ha sana birde yazdığım yazılar satır satır..
Yok tamam yeniden başlamıyorum..Hiç bitmeyeceğini bilsem de ben,sen nasıl demiştin..Bi kere daha tekrar etki içimde bir kelebek daha can versin..Bende ardından tekrarlayayım gözlerimi senden kaçırarak..Evet artık söylüyorum bende "Bitti.."..Yalandan bir söz oldu bunu sende çok iyi biliyorsun..Evet bunu da aştık şimdi ne yapmam lazım..İçimdeki katliama devam mı?..
Aslında Türkçemizde oldukça sık kullandığımız bir fiil değil mi bu?Mesela akşamın bi vakti fırından ekmek almaya çalışırken duyarız.."Kusura bakmayın maalesef bitti.."Fırıncı da bize bunu söylemiyor mu?Daha nice yerlerde duyuyoruz nice şeylerde kullanıyoruz..(Sigaram bitti,süt bitti,kahve bitti.. vb..) Bunları söylerken ne kadar kolay.Ekmeğin bittiğinde bulamadığımızda pasta yiyenlerdeniz belki de.
Peki "Aşk Bitti"..Bunu maalesef Ezginin Günlüğünün bi şarkısı olarak duymuyoruz hayatta kimi zaman..Keza orada "Aşk hiç biter mi..nanananna.." demiyor mu..
Bunu söylemekte eminim zordur,yoğun bi cesaret ve hazırlık konuşması ister.Ben zorluk derecesini hiç tatmadım bunun..Belki de hiç "Bitti" diyerek nokta koyamadığımdandır.
Bunu duymanın ne kadar zor olduğunu bilirim sadece,ne kadar kırıcı bi cümle.."Bitti.." diye başlayan bi cümle,öznesi gizli..Belki kurallı ama bi o kadarda devrik.Bi o kadar yıkıcı,kahredici..Kum fırtınasına tutulmak gibi en ıssız beyabanlarda..
Dedim ya duymak belki de söylemekten daha zor.Daha birşeylere doymamışken,birşeyleri daha derin yaşıyorken ve her gece bir tanrıya inanıp,ona sırf bir kul için dua ederken..Bitti dendiğinde her gece belki,ya da her ondan bi iz taşıyan şarkı duyduğunda..Bazende o öznesi gizli bir yazıdan sonra oturup küçük kız çocukları misali ağlamak ayıp mı?
Yoksa bu biraz bencilliğe mi giriyor?Sırf kendi mutluluğumuz için,karşı tarafı sömürmek mi aynı şekilde çekip gidememek?
Ama dur..Tamam bitmiş olabilir sende.Ama ben seni o kadar çok seviyorum ki eminim uzun yıllar ikimize de yeter bu sevgi.Yok o da olmaz dimi maalesef günümüz teknolojisi o kadar ilerleyemedi.Sevgiyi kontür misali paylaşamıyoruz..
Mutlaka bi çözüm yolu bulmalıyız buna..Yarım da bıraksam anlarım az çok inşaattan.Bir güzel sıva çekeriz çatlaklara,üstüne bir badana en beyazından..Yavaş yavaş boyarız her yeri senin sevdiğin maviye..Her yer uçsuz bucaksız mavi olur o zaman.Tıpkı seni sevdiğim gibi...
Seni de anlıyorum aslında harç karmaya benzemez bu işler dimi..Ama her zerresinde benden bi tutam sevgi var..Her tuğlanın altında sana söyleyemediğim binlerce söz,ha sana birde yazdığım yazılar satır satır..
Yok tamam yeniden başlamıyorum..Hiç bitmeyeceğini bilsem de ben,sen nasıl demiştin..Bi kere daha tekrar etki içimde bir kelebek daha can versin..Bende ardından tekrarlayayım gözlerimi senden kaçırarak..Evet artık söylüyorum bende "Bitti.."..Yalandan bir söz oldu bunu sende çok iyi biliyorsun..Evet bunu da aştık şimdi ne yapmam lazım..İçimdeki katliama devam mı?..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder