DRAGA

Yine sıcak bir gece..Ben yine canımdan bezmişim..Umutsuz uyuma çabalarım boşa..Aklımda bin bir tane soru dönüp duran..
Ben nerede yanlış yaptım?
Neden ben neden die uzayıp giden sorular hep...
Herşey kendimden vazgeçmemle başladı sanırım..bundan 1 yıl önce vazgeçtim herşeyden..Her insan gibi mutlu olmaktı,mutluluğu yakalayabilmekti elbette amacım..Herşeyden vazgeçtiğim zamanlar oldu..Dedim ya en zoru insanın kendinden vazgeçmesidir,ona varana kadar nelerden nelerden vazgeçtim...
Şuan oturup düşündüğümde yinede iyi ki yapmışım diyorum ya..Bazıları için bu dayanılmaz oluyor.İnsan yaptığı hiç bişiden pişman olmamalı..Herşey insanlar için..Fonda çalan Şebnem Ferah-Artık Kısa Cümleler Kuruyorum bunu çok iyi açıklıyor aslında..
"Sizi bilmem ama ben karar verdim..
Su gibi duru olup hep akmaya
Başka sular tanıyıp çoğalmaya
Dalgalanmaya taşmaya...
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum..
Yalnız mıyım insanlar içinde?
Arkadaşlarım,aşklarım içimde...
Yara aldım bundan 2 yıl önce...
Hiç susmadım şarkı söyledim günlerce..
Artık kısa cümleler kuruyorum...
Sevdiklerim sevmediklerim yanımda..
Kabullendim herşeyi olduğu gibi,
Yola çıktım yarınlara...

Bakıyorum aynaya her gece...
İçim Rahat biraz yorgunum sadece
Hayatıma giren herkese...
Yaşanmış herşeye...
Teşekkürler büyüyorum sizinle..."
İşte böyle..Teşekkür etmek istediğim o kadar çok insan oldu ki hayatımda..
İnsan hayatının bir yap-boz'a benzediğini düşünmüşümdür her zaman..koskocaman bir yap-boz hemde..herşey bir parçayı oluşturuyor tamamlıyor..herkese minnetkarım..(bu yazıdan sonra vasiyetimi yazacak gibi durduğuma bakmayın..bunalım zamanlar..)

Şunu da anladım ki her zaman bi olayda baş kahraman olmak gerekmiyor..Bazen başkalarının hayatlarında bir merdiven,bir çamur birikintisinin üstünden geçmeleri için bir tahta parçası oluyoruz..
Et pazarı die adlandırılan bu dünya için de bi "iyi" olmakla yetiniyoruz..İyi olmak veya iyi olmayı denemek..İyiliğin kriterleri de artık insanlar için değişebildiği için..
Bu kadar bıkmış bir vaziyetteyim yani hayattan..Hayal kırıklıkları yaşadım içimdeki kristal bardakların teker teker kırıldıklarını duydum..her birinde ayrı bi yönümü yitirdim yerine başka bi özelliğim oluştu..Her başlangıç bir sonu,her son ise yeni bir başlangıcı getirirmiş..İşte hayat herşeye kadir..
İnsanları severim yaradan ötürü demişler..İnsanlara insan gözüyle bakılmadığını düşünüyorum off amma salak konulara doğru ilerliyor bu yazı..Sanki bi makale yazar gibi..

Herkes hayatında bir Hero bekleyişi içinde..Bunu aradıkları yer herkesin farklı..Kimisi sitelerde,kimisi barlarda,kimisi ise benim gibi sıcaktan saunaya dönen odasının penceresinde arayanlar var..
Zor olanı seviyorum her insan gibi..Hep zor yollara koştum durdum..Hatam neydi de olmadı derseniz sanırım fazla açık yürekli olmam..O an ne hissettiysem hemen söleyivermek..Hiç ard niyet olmadan..Ve öle sinir bi durumdayım ki,güvendiğim insan,arkadaşım,dostum dediğim kişinin kalkıp çevremdeki herkese ulaşmasından..ve bi kişinin dünden beri saatlerce beni şu aptal şeyin önünde bekletmesinden..1 kelime duyabilmek için..Ha mübarek msn e girersin..:)
neyse yeter bu kadar lakırdı..demek istediğim o kadar çok şey var ki aslında..ama olmuyor işte..
H.B. eminim az sonra okucaksın:D
herkese mutlu pazarlar...