DRAGA

Eski bir zamandan yeni bir zamana göç eden yaşlı ve ihtiyar düşüncelerim..
kereme ve mecnuna özenirken,kimsenin ferhat olmadıgı sehirlerdeyim..

yagmur alabildigine toprakla kavga ederken,
yagmurdan sonra artık ayrılık kokuyor..
gözbebeklerim yavas yavas ufalıyor.
saclarımdaki beyazlar ölümün habercisi..
yagmura yazı yazmakla meşgul ruhum son nefese hazırlanmakta..
sessiz fırtınalarımı ekiyorum bedenime,kasırgalarımı biciyorum..

ve şimdi.
Yorulmuş şairler misali,
imlası olmayan yorgun şíirler bırakıyorum.
adresini bilmedigim sehirlere..
yagmurlar birikiyor önce mısralarıma,
sonra kış sogukları düşüyor mektuplarımın sonlarına..
yorgun ve yaşlı postacılar usandılar adresi ve faili olmayan mektuplarımdan..
boşluga yazı yazmak,sana ulaşmakla eşdeger şu günlerde..

gazetelerde sürekli intihar manşetleri,
ölümle süslenmiş üçüncü sayfa haberleri..
denize bırakılan bedenler.Ayrılıgın ölüme yakışmadığı haller..
ve bunların hepsi senin gibi gidenlere itaf edilmiş.
geride kalan not kagıtları aracılıgıyla.
ayrılıgın suc oranı yüksek artık yaşadıgın kentlerde..
zaman hiç bır yaraya melhem olmazken..
kan revan içinde kaldım düştügüm kuyularda..

cevapsız tüm duygularım,mektuplarım gibi cevapsız.
umudunu zamana emanet eden serüvenciler bile göc ediyor,
seni bulamayınca kalabalık kentlerde.
her bir sonraki duraklara emanet düşünceleriyle..
ve ben tek şair olarak anılsamda bu viranede..
yazmaya devam edicem geri gelen mektuplarımı her nefeste.

DUYUYORMUSUN,
uzakta bir kalp senin için yazıyor..