DRAGA

Seninle tattım ben her mutluluğu
Bırakıp gidersen bil ki yaşamam
Ömrümden canımdan ne istersen al
Gülü susuz seni aşksız bırakmam

Üşüdüm diyorsan güneş olurum
Yanarım sevginle ateş olurum
Dolarım havaya nefes olurum
Gülü susuz seni aşksız bırakmam...

Gönlümdeki derdi siler atarım
Ümit pınarıyla coşar akarım
Kış göstermem sana ben hep baharım
Gülü susuz seni aşksız bırakmam...

''Zekai Tunca'nın seslendirdiği bu eser heralde hepimizde yer etmiş bir şarkıdır.Hepimiz sevgimizin gücüne inanıp birşeyleri değiştirebileceğimize inanırız.Ama maalesef ki saf sevgi bazen yetmeyebiliyor..İnsan yinede umudunu yitiremiyor ve devam ediyor..Ya o prens Pamuk Prensesi öptüğünde uyanmasaydı vazgeçermiydi.Başından ayrılabilirmiydi..Belki bir umut diye beklemezmiydi..Ya cidden ölseydi dirilmeseydi ama yaşadığını biliyor ve sevgisiyle tekrardan canlanmasını bekliyor..Beklemek belkide bazı şeyleri yoluna koyuyor ya da kalan son umutları da öldürüyor..Bunu bilemiyoruz maalesef..Yine de gönlümüze söz geçirip bitti kelimesini söyleyecek kadar cesur olamıyoruz..KArşı taraf ne kadar bittii artık diye haykırsada..''